Wat is Parodontitis? En hoe kun je het behandelen?

ontstoken-tandvlees

Soms wordt het woord “parodontitis” gebruikt als de algemene benaming voor tandvleesproblemen, maar vaak wordt er alleen de ernstige vorm van ontstoken tandvlees mee bedoeld. De ernstigere vorm kenmerkt zich door tandvlees dat loskomt van de tand, waardoor het onderliggende botweefsel wordt blootgesteld aan tandplak. Normaal gesproken is dit tandbeen bedekt door tandvlees, maar bij ernstige tandvleesontsteking kan er ruimte ontstaan tussen het tandvlees en het tandbeen. Men spreekt van parodontitis wanneer het tandbeen of kaakbeen wordt aangetast door de bacteriën die zich in deze ruimte ophopen.

Kort gezegd is parodontitis dus een dermate vergevorderd stadium van ontstoken tandvlees waardoor het kaakbeen wordt aangetast. Het kaakbeen kan dusdanig worden aangetast zodat tanden en kiezen los komen te zitten en zelfs uitvallen. De aandoening is een van de belangrijkste oorzaken van tanduitval bij volwassenen; bij ouderen is het zelfs de meest voorkomende oorzaak van uitvallende tanden.

Niet alle personen die ontstoken tandvlees hebben, krijgen ook parodontitis. Dit is afhankelijk van de aantallen en soorten bacteriën die in de tandplaque voorkomen, maar ook van de weerstand van de desbetreffende patiënt. Bovendien is vastgesteld dat roken de weerstand sterk verlaagd.

Alleen de tandarts of mondhygiënist kan met zekerheid vaststellen of u een parodontitis heeft. Naast de bloeding die optreedt bij de metingen, zal de ruimte tussen tand en/of kies en tandvlees verdiept zijn tot ruimten en dieper dan 3 mm. Op röntgenfoto’s is vervolgens aan te tonen of kaakbot is afgebroken en in welke mate.

Periodontitis-vs-ontstoken-tandvlees

Parodontitis is een vergevorderde vorm van tandvleesontsteking

Parodontitis is niet besmettelijk en je kunt het gelukkig niet zomaar krijgen. Er gaat vaak een langere periode van ontstoken tandvlees aan vooraf waarbij een slechte mondhygiëne vaak de belangrijkste oorzaak is.

Parodontologie is de specialisatie in de tandheelkunde die gericht is op aandoeningen van het tandvlees of kaakbot. De meeste tandartsen werken aan de hand van het zogenaamde paroprotocol dat een zekere werkwijze voorschrijft voor de behandeling.

Parodontitis herkennen

Omdat Parodontitis eigenlijk een gevolg is van ontstoken tandvlees kunnen alle oorzaken van ontstoken tandvlees en ook ontstoken tandvlees zelf als oorzaak van Parodontitis worden aangewezen. Er zijn diverse oorzaken voor ontstoken tandvlees en dus voor Parodontitis welke we hier niet allemaal gaan bespreken. Vaak komt het echter neer op een langdurige periode van slechte mondhygiëne waarbij slecht en niet vaak genoeg poetsen de belangrijkste boosdoeners zijn.

Parodontitis begint, zoals eerder vermeld, altijd met ontstoken tandvlees. Wanneer je ontstoken tandvlees kunt herkennen zou je parodontitis dus kunnen voorkomen. Ontstoken tandvlees herken je bijvoorbeeld aan:

  • Een verkleuring van het tandvlees van roze naar rood
  • Opgezwollen tandvlees
  • Teruggetrokken tandvlees
  • Bloedend tandvlees

Het je ontstoken tandvlees niet vroegtijdig opgemerkt en door laten woekeren tot het punt dat we het parodontitis noemen dan is het ook veel duidelijker te herkennen. Parodontitis kenmerkt zich namelijk door de symptomen van ontstoken tandvlees, maar dan in extreme vormen. Zo is het tandvlees bijvoorbeeld niet lichtrood, maar donkerrood, niet een beetje teruggetrokken, maar zeer ver teruggetrokken en bloedt het al bij lichte aanraking. Daarnaast kunnen tanden en kiezen los gaan zitten. Is dit het geval dan kun je er bijna zeker van zijn dat het om Parodontitis gaat.

Zie ook: Terugtrekkend tandvlees»

Parodontitis voorkomen

Wanneer er ontstoken tandvlees wordt geconstateerd dan is het belangrijk om de mondhygiëne direct te verbeteren. Op deze manier kan de ontsteking worden teruggedrongen en kan het tandvlees herstellen. Wordt er echter te lang gewacht met het verbeteren van de mondhygiëne en kan de ontsteking doorwoekeren en het kaakbeen aantasten, dan ben je te laat en heb je Parodontitis.

De algemene richtlijnen voor het poetsen van de tanden zijn als volgt: Poets in ieder geval 2 tot keer per dag voor minimaal 2 minuten en gebruik dagelijks flosdraad en zo nodig een speciale mondspoeling.

Kun je parodontitis behandelen?

Parodontitis kun je niet zelf behandelen. Wanneer het kaakbeen eenmaal is aangetast is een specialist noodzakelijk om de schade te herstellen. Met behulp van speciaal gereedschap kan de specialist de ruimte tussen het tandvlees en de tanden en kiezen reinigen. Wanneer de specialist zijn werk gedaan heeft is het zaak om de mondverzorging de aandacht te geven die het verdient. Zo kunt u niet alleen een mooi, gezond gebit terugkrijgen, maar ook behouden.

Bij de behandeling van parodontitis moeten de tandarts en/of mondhygiënist de voor u onbereikbare plaatsen onder het tandvlees ontdoen van plaque en tandsteen, samen met het tandsteen boven het tandvlees, terwijl u de plaque boven het tandvlees nauwkeurig zelf moet verwijderen. Wanneer deze reiniging goed wordt uitgevoerd zal het tandvlees meestal weer genezen. Het weefsel dat verloren is gegaan, als gevolg van de parodontitis, komt helaas niet meer terug. Door een goede dagelijkse mondhygiëne, gecombineerd met professionele reiniging tijdens de nazorgbehandelingen, kunt u voorkomen dat er opnieuw een ontsteking ontstaat.

De behandeling zelf

1. Eerste onderzoek

Bij het eerste onderzoek van een nieuwe patiënt wordt de gezondheidstoestand van het parodontium uitgebreid gedocumenteerd aan de hand van een z.g. parodontiumstatus en eventuele röntgenfoto’s. Dit eerste onderzoek wordt uitgevoerd door de tandarts-parodontoloog. Op grond van de uitgebreide documentatie wordt het plan van aanpak met de patiënt doorgesproken met de bijbehorende kostenbegroting. Tevens wordt schriftelijk verslag gedaan naar de verwijzende tandarts en eventueel de mondhygiënist. Op grond van de verstrekte informatie kan de patiënt gefundeerd beslissen of op het behandelingsvoorstel wordt ingegaan.

2. Initiële parodontitis behandeling

De meeste patiënten brengen vervolgens een aantal bezoeken aan de mondhygiënist voor:
  • Begeleiding naar een optimaal niveau van mondhygiëne;
  • Verwijdering van plaque, tandsteen (eventueel bijwerken van restauraties) en polijsten;
  • Een bacteriologisch onderzoek (indien geïndiceerd).

3. Parodontale chirurgie: de flapoperatie

De “flapoperatie” wordt ook wel subgingivale gebitsreiniging genoemd. Hierbij wordt de worteloppervlakken onder het tandvlees gereinigd. Deze ruimte is ontoegankelijk voor de patiënt, waardoor het tandvlees eerst opzij moet worden geschoven door de tandarts.

Door het tandvlees tijdelijk te verplaatsen wordt de toegankelijkheid voor reiniging kunstmatig gecreëerd.  Het tandvlees wordt hierbij – onder plaatselijke verdoving – losgemaakt en onderliggende ruimte wordt schoongemaakt of zelfs weggesneden. Als uit röntgenfoto’s blijkt dat het kaakbeen ook ontstoken is, dan wordt het ontstoken gedeelte van het kaakbeen verwijderd, zodat er niet meer kaakbeen kan worden aangetast.

Hier is een video waarin je kunt zien hoe de diepe reiniging (subgingivale gebitsreiniging) plaatsvindt. In tegenstelling tot een reguliere behandeling, wordt hierbij een verdoving gebruikt, zodat de tandarts de tandwortel kan schoonmaken:

4. Herbeoordeling

Het evaluatieonderzoek bij de tandarts-parodontoloog vindt +/- twee maanden na de laatste behandeling door de mondhygiënist plaats. Aan de hand van de ervaringen en wensen van de patiënt en de uitkomst van de nieuwe metingen worden nieuwe afpraken gemaakt voor eventuele vervolgbehandelingen.

Indien de initiële parodontitis behandeling niet heeft geleid tot voldoende verbetering en er met name diepe pockets blijven bestaan die voor zelfreiniging door de patiënt nog onbereikbaar zijn, wordt een chirurgische ingreep uitgevoerd met het doel de onbereikbare plaatsen bereikbaar te maken, het ontstekingsproces te elimineren en het verdere afbraakproces stop te zetten. Na de operatie dient waar mogelijk een stabiele situatie te ontstaan met ondiepe pockets.

5. Nazorg

Wanneer patiënten de actieve fase van de behandeling hebben doorlopen wordt een programma van nazorg opgesteld. Aanvankelijk nog onder toezicht van de tandarts-parodontoloog, maar later weer onder toezicht van de eigen tandarts. Deze behandleing wordt meestal uitgevoerd door de mondhygiënist. De jaarlijkse evaluatie altijd door de tandarts-parodotoloog. Bij zo’n nazorgbehandeling wordt het parodontium gecontroleerd, wordt het niveau van zelfreiniging indien nodig bijgesteld en worden eventuele restpockets gereinigd.

Click Here to Leave a Comment Below 0 comments

Leave a Reply: